Een van de meest opvallende en tot de verbeelding sprekende
onderdelen van de Walcherse (en in mindere mate ook de Zuid-Bevelandse) dracht
is het 'avonddoekje'.
Een avonddoekje is een wit, grijs of zwart gebreid of
gehaakt driekantig of rondlopend doekje met een sierrand. Het avonddoekje wordt
op Walcheren uitgesproken als ‘èvundoekje’. Met de nadruk op de verlenging van
de è klank… Haast onmogelijk te schrijven dus. In Arnemuiden noemen ze het een
‘netje’.
Bij onderzoek naar de herkomst van dit doekje op het vele
fotomateriaal wat voorhanden is zien we opvallend genoeg dat vrouwen voor WOI
geen avonddoekjes dragen. Avonddoekjes verschijnen pas in het straatbeeld na
circa 1920. Dit bewijst dat de streekdracht zich lange tijd is blijven
vernieuwen.
Tot WOI dragen vrouwen en meisjes voornamelijk vierkante,
wollen doeken met franjes over de schouders. Deze doeken waren vooral bedoeld
om de kou te weren. Van deze - vaak prachtige –geruite, pastelkleurige doeken
zijn er nog veel bewaard gebleven.
foto geleend van
Internet, fotograaf onbekend
Na WOI verschijnen er voorzichtig gehaakte en gebreide
witte, kanten doekjes in het straatbeeld. Ze zijn nog niet meteen gemeengoed en
worden in eerste instantie alleen ná het werk gedragen; vandaar ook de naam ‘avond’-doekje.
In de loop van de jaren groeit het aantal vrouwen dat deze doekje vaker en
langer gaat dragen. De vrouwen die zich als laatsten in de streekdracht hullen
dragen de avonddoekjes veelal de gehele dag.
foto geleend van
Internet, fotograaf onbekend
Hoe kwam het dat avonddoekjes hun intrede deden in de
streekdracht? Het vermoeden bestaat dat jonge Walcherse vrouwen in de periode tijdens
de Eerste Wereldoorlog geïnspireerd worden door de kleding van de vele
Belgische vluchtelingen die hun toevlucht zoeken in Zeeland. Boerendochters wilden
ook wel eens wat nieuws uitproberen en zij zien bij de Belgische madammen de burgermode
van die tijd met de mooie witte kanten kraagjes. Zij beginnen met het haken en
breien van witte doekjes die als replica’s van de kanten kragen worden gedragen.
De eerste doekjes worden aarzelend uitgeprobeerd, totdat het ‘experiment’ door
de dorpsgemeente ‘goedgekeurd’ wordt. Zo breidt het gebruik van het doekje zich
uit om gemeengoed te worden.
De meeste avonddoekjes werden gehaakt, maar er komen ook prachtig
gebreide versies voor. Er bestonden geen geschreven patronen van avonddoekjes.
Vrouwen verzonnen ze zelf of maakten ze van elkaar na. Bekend is het verhaal
dat er op zondag tijdens de kerkdienst vaak heel goed naar degene gekeken werd
die voor je in de kerkbank zat.. zo kon je het patroontje van een avonddoekje
goed bestuderen en thuis namaken.
Wat opvalt bij de avonddoekjes is het dat er haast geen één
hetzelfde is. Ze komen voor in werkelijk alle soorten steken, maten en vormen,
waardoor ze ongelofelijk divers zijn. Ook de randen zijn vaak ware kunstwerkjes
op handwerkgebied.
De driehoekige vorm leende zich er uitstekend voor om te
laten zien welke handwerktechnieken je in huis had… of hebt.
De draagster van een grijs of zwart doekje gaf hiermee aan dat aan dat zij
in lichte, halve of zware rouw was.
foto geleend van
Internet, fotograaf onbekend
Mevrouw Vos uit Middelburg, nog dagelijks in dracht, hier in
gesprek met een deelneemster van de Streekdrachtendag in Hoedekenskerke in 2015.
Haar doekje heeft ze al lang afgedaan ;)
Kun je niet wachten op de resultaten van ons onderzoek, en wil je metéén aan de slag: Jeanet Jaffari van Blij dat ik brei heeft op haar site Tikkeltje Zeeuws het patroon van het avonddoekje van haar oma in de verkoop: Avonddoekje Johanna. Het patroon is gemaakt door Ans Baart.
Je
kunt het patroon inclusief materiaal als pakket bestellen bij Tikkeltje Zeeuws.
Wij zijn inmiddels al een poosje achter de schermen bezig om meer te
weten te komen over de herkomst van avonddoekjes - zowel in verhalen als in beeldmateriaal. Maar natuurlijk ook om doekjes te verzamelen én om patronen uit te schrijven. (En oh.. wat is dat weer ontzettend leuk!!)
Want niet alleen voor streekdracht draagsters zijn deze
doekjes en hun unieke patronen reuze interessant; ook zijn ze bij uitstek
geschikt om mee te nemen naar onze tijd en er moderne varianten van te maken!
8 opmerkingen:
Wat prachtig om te zien.
Gaan jullie hier ook een boek van maken?
Ik ben heel benieuwd naar wat er nog meer te voorschijn gaat komen.
Fijne avond,
Liefs,
Mirjam
Wat super ben erg geïnteresseerd in klederdrachten dit is dus echt een cadootje
Hopelijk brengen jullie dit ook weer als boek uit !
Wat een pareltjes van handwerk en wat een bron voor gedachten. Geen internet om patronen uit te wisselen. Met de vrouwelijke eigenschap elkaar te willen overtreffen zie je de dames zoals door u omschreven, de ongetwijfeld lange kerkdiensten benutten. Ik ben heel nieuwsgierig naar het vervolg!
Práchtig!
Wat leuk dat je hier aandacht aan besteed!
Groetjes, Esther
Schitterend
Mijn oma was tot haar overlijden in dracht en was een vervend haakster. Ze maakte voor vrouwen in dracht uit de wijdde omtrek 'doekjes'. Ze kwamen dan bij haar om te kiezen welke patroontjes ze gecombineerd wilden en welke vorm de doekjes moest hebben. Ze haakte met enorm fijn garen en was erg precies.
Als ik op bezoek was kreeg ik haakles. Ze was onverbiddellijk, als er ergens een foutje zat, moest het hele stuk uitgetrokken worden...
Ik meen op de foto's al enige doekjes van haar hand herkend te hebben!
groet, Marina
Hoi Marina, zou je ons eens willen mailen op zeeuwsevisserstruien@gmail.com? We horen graag meer over je oma!
Een reactie posten