Tatarataaa… Dit is um nou, het originele blad Boerderij waar we zo ontzettend lang naar gezocht hebben! Dankzij Connie Grevers, die het blad jarenlang op haar zolder had liggen, weten wij nu eindelijk hoe dat zat met de patronen van gehaakte mutsjes in dit boerenblad. En nadat Connie ons hierover een bericht had gestuurd, konden we natuurlijk maar één ding doen: bij haar op bezoek gaan!
Het is even een reis vanuit Zeeland, helemaal naar Winterswijk. We kiezen er een dag voor uit dat ook zus Anke van de partij kan zijn. Connie, Anke en hun moeder Henny zijn al jarenlang bezig met het vastleggen van Gelderse werkmutsjes. Hun passie is net zo groot, en misschien nog wel groter, dan die van ons. Dus niks leukers dan eindelijk een bezoek aan gelijkgestemde zielen.. uh.. mutsen 😉
Natuurlijk zijn we het meest benieuwd naar de altijd zo zorgvuldig bewaarde collectie patronen uit de Boerderij, plus de bijbehorende gehaakte mutsjes. Moeder Henny kocht de patronen, die indertijd per acceptgiro (wie kent ze nog!) konden worden besteld, en dochter Anke haakte ze. Voor vier of vijf gulden per patroon kreeg je de uitgetypte patronen keurig in een enveloppe thuisgestuurd. Het ziet er nu, in het e-mailtijdperk, bijna middeleeuws uit.
We lezen de tekst die bij de patronen staat, die willen we jullie beslist niet onthouden:
“Ondanks dat boeren toch bijdetijdse ondernemers heten te zijn, lijkt de nostalgie ook bij hen niet uit te bannen. Gehaakte gordijntjes, geborduurde lakens, er was veel vraag naar, en die vraag is er nog steeds. Mevrouw Boom-Bor, de boerin die enkele jaren geleden op de eerste gehaakte mutsen stuitte en er inmiddels 85 heeft nagemaakt, heeft zich dan ook in korte tijd binnen onze lezerskring een enorme populariteit verworden. Twee van haar mutsen plaatsten we in Boerderij van 13 augustus 1980 (een muts uit Drenthe) 11 maart 1981 (muts uit de Achterhoek). Hierover komen nu nog steeds reacties binnen. Vandaar hier weer drie nieuwe mutsen, waarvan de werkbeschrijvingen deze keer niet in ons blad staan afgedrukt. Het gaat hier om een erg moeilijke muts uit Friesland, die echter niet voor de beginnende haakster is bedoeld. Mevrouw Boom waarschuwde ons hiervoor. De eerste mutsen (Drenthe en Achterhoek) waren beslist gemakkelijker. Mocht u al wat gehaakt hebben, dan is het de moeite waard om het eens te proberen.
De muts uit Zeeuws-Vlaanderen is volgens mevrouw Boom wat
gemakkelijker. Ze is ook erg mooi; het lijkt wel of de Zeeuwse knoppen er
bovenop liggen. Het gebruikte materiaal is twee bollen vissersgaren nummer 9,
haaknaald no 1.50.
En tenslotte het kindermutsje uit de Alblasserwaard (Z-H)
dat ook erg schattig is.”
Niet alleen kunnen we het Zeeuwse mutsje bewonderen, ook van
alle andere patronen (op één na) is er een gehaakt mutsje bij het originele
patroon bewaard gebleven. Het voelt écht alsof we ‘de schat’ gevonden hebben!
Zoveel verschillende mutsjes bij elkaar levert uiteraard ontzettend veel gespreksstof op. Over verschillen en overeenkomsten per regio en provincie. Over herkomst en gebruik. Over de stand en vorm van je vleeken.. Over hoe je je welvaart kon laten zien door het aantal ‘noppen’ aan je muts, of juist het ontbreken van ‘strookjes’.. De tijd vliegt dan ook voorbij!
De dames hebben niet alleen deze specifieke collectie werkmutsjes bewaard. Ze beschikken ook over een prachtige collectie oude, originele mutsjes uit Gelderland. Een aantal exemplaren is flink beschadigd door de tijd, maar prachtig qua brei- en haakwerk. Ook dat is smullen. (En dan hebben we het nog niet eens over het 'kralenbreiwerk' gehad, een andere specialiteit van de dames!)
Gelukkig maar dat er vrouwen zijn zoals Connie, Anke en
Henny. Zij zien de schoonheid en waarde in van de oude werkmutsjes, die door in
de loop van de tijd compleet uit het straatbeeld verdwenen zijn. Ze ijveren niet
alleen om ze te bewaren voor het nageslacht, maar ook om de patronen ervan, én
de technieken om ze te maken vast te leggen. Hulde!
Met een boordevol hoofd nemen we afscheid. Rest ons nog één laatste stukje van de puzzel: waar is de collectie van mevrouw Bom-Bor gebleven? We hebben een tip…!
4 opmerkingen:
Het was een hele leuke middag!!! En we gaan graag mee verder puzzelen. Dank je wel Stefanie!
Wat leuk om te lezen. Bedankt hoot
Wat een geweldig verhaal!!!
Hoop dat ik de Spakenburgse mutsjes nog weer tegenkom die mijn moeder maakte nav een foto uit Spakenburg.
Nu heel benieuwd naar het vervolg want dat komt er vast en zeker!
Goed weekend en groetjes, Truus uit Drenthe
Wat een prachtig verhaal.
Groetjes Roelie.
Een reactie posten