Zoals
beloofd komen we terug op ons bezoek aan Dingeman en Ria in Zierikzee. Weten
jullie het nog? Naar aanleiding van het artikel in de Wereldbode over de
teruggevonden visserstrui van Zierikzee ontvingen we nóg een telefoontje,
afkomstig van Ria. Ze vertelde ons dat ze het krantenartikel had gelezen, en
dat ze nog wat oude haakmutsjes hadden liggen, afkomstig uit de familie van
Dingeman, We zijn van harte welkom om ze op te komen halen.
Wat aardig, natúúrlijk
vinden we dat hartstikke leuk! Dus spreken Anja en Stefanie op een grijze en
regenachtige middag bij het echtpaar af in een buitenwijk van Zierikzee. We
worden hartelijk verwelkomd en mogen plaats nemen in de woonkamer. Ria en Dingeman
zitten beiden op hun praatstoel, en vertellen enthousiast over hun passie voor de Zeeuwse streekdrachten. Jarenlang hebben ze als vrijwilligers meegedaan
met Streekdrachtvereniging 'De Arke' en we krijgen leuke foto’s te zien van het
echtpaar in dracht. Beiden zijn geboren en getogen op Schouwen - Ria komt uit
Zierikzee en Dingeman uit Haamstede - en daar ligt dan ook hun voorliefde wat
betreft de klederdrachten. Bovendien zijn beiden verwoede verzamelaars.
Dingeman heeft een zeer uitgebreide pennenverzameling (lees: een slaapkamer
vól!) en Ria verzamelt van alles aan klein spul dat met de streekdrachten te
maken heeft. Aan onderwerpen voor een levendig gesprek dus geen gebrek!
En dan de
mutsjes, waarvoor we gekomen zijn; door alle verhalen zouden we ze haast
vergeten! Als Ria de mutsjes uit een plastic tasje haalt zien we vier gehaakte
mutsjes die behoorlijk vergeeld zijn door ouderdom: twee kindermutsjes en twee haakmutsen voor volwassenen. Dingeman weet niet anders
dan dat deze mutsjes van zijn grootmoeder en van zijn jong overleden zusje zijn
geweest. Daarom worden ze nog steeds bewaard en gekoesterd. Het overlijden van
het zusje heeft veel verdriet veroorzaakt, een verdriet dat nog steeds voelbaar
is.
Dingeman en Ria
schenken de vier haakmutsjes aan onze stichting. Het ontwikkelen van een patroon voor haakmutsen
staat niet bovenaan onze lijst, maar het is wel reuze interessant om te zien hóe,
wáár en wannéér deze soort mutsen gedragen zijn op zowel Schouwen, Duiveland, Tholen,
St Philipsland, Noord-Beveland en Zeeuws-Vlaanderen.
Onze eerste
doel is echter om de mutsjes weer toonbaar te krijgen. Stefanie gaat dan ook
voorzichtig aan de slag met een badje met wolwasmiddel. Want, al lijken de
mutsjes van katoen gemaakt te zijn, we hebben hier wel te maken met oud
textiel, en daar kun je nooit voorzichtig genoeg mee zijn.
We hebben er
even flink wat tijd in moeten steken: een wasbeurt of zes! Eerst met een
wolwasmiddel om te kijken hoe het materiaal reageert op wasmiddel. Dan een
wasbeurt met gewoon witwasmiddel om te zien wat er gebeurt. Een derde wasbeurt
met een iets sterker witwasmiddel.. het ergste vuul is er nu wel uit, maar ze
zijn nog steeds geel. Dan kiezen we voor grover geschut: HG Witter dan wit: maar
nog steeds geen witte mutsjes. Oxy vlekkenwonder dan? Nu begint er langzaam wat
te gebeuren. Als laatste proberen we een wat onorthodox middeltje, dat we als
tip hebben gekregen van iemand die oude mutsen opknapt: steradent! Jawel, die tabletten voor je gebit. En daarmee krijgen we de mutsen uiteindelijk het meest
wit.
Ondertussen
gaat Anja op onderzoek uit. Ze vergelijkt foto’s van haakmutsen met elkaar en
met overige mutsen uit bepaalde periodes. Een handig naslagwerk hierbij is het
boekje ‘HET BREIEN’ van A. Teunisse en A.M. v.d Velden uit 1893 (eerste druk 1886).
Anja kijkt hoe ‘de mode’ was in bepaalde perioden, en welke invloed dat had op
de streekdrachten in Zeeland.
Terwijl de
mutsen liggen te weken in bad doet Stefanie het nodige stamboomonderzoek. Alle
grootmoeders en overgrootmoeders van moeders- als van vaderszijde van Dingeman
worden in kaart gebracht; we zullen jullie al die namen en data besparen.
Kunnen we nu
ook precies achterhalen van wie alle mutsen zijn geweest binnen de familie van
Dingeman?
Allereerst
kijken we naar de kindermutsjes. Er zijn twee mutsjes: een zonder ‘vlêêken’, en
eentje mét ‘vlêêken’ (de uitstekende gehaakte ‘vleugeltjes’ aan de zij- en
achterkant van de haakmutsen).
Kindermutsje
gehaakt zonder vlêêken Kindermutsje
gehaakt met vlêêken
Dingemans zusje
Marga werd geboren in 1943. In die tijd werd de Schouwse streekdracht al heel
lang niet meer gedragen. Het lijkt dan ook zeer onwaarschijnlijk dat de kleine
Marga nog een haakmutsje droeg. We gaan er van uit dat deze mutsjes dus ouder
zijn. Het zou natuurlijk wel kunnen dan in die jaren van oorlog en schaarste het
meisje de mutsjes eens op heeft gehad, uit nood, omdat er even niets anders
beschikbaar was, maar daarover hebben we geen informatie kunnen vinden. Het was
in ieder geval niet gebruikelijk dat meisjes in de oorlogsjaren nog haakmutsjes
droegen. De mutsjes zouden wel gedragen kunnen zijn door de moeder van
Dingeman, Pieternella Beije (geboren in 1909), en/of zijn grootmoeder Margrieta
Jacoba Ringelberg (geboren in 1870). Vaak werden deze mutsjes doorgegeven van
moeder op dochter, totdat de streekdracht definitief verdween.
Dan de
haakmutsen voor volwassenen. Als we een en ander op een rijtje zetten komen we tot de voorlopige conclusie dat haakmutsen zonder ‘vlêêken’ waarschijnlijk ouder zijn dan haakmutsen mét vlêêken. Daarom vergelijken we de mutsen mét vlêêken met de beschikbare grootmoeders, en de mutsen zonder vlêêken met de beschikbare overgrootmoeders om op deze wijze tot een mogelijke uitkomst te komen. Een jigsaw puzzel van 5000 stukjes is er niks bij!
We kunnen in ieder geval de conclusie trekken dat de mutsen ouder zijn dan men binnen de
familie van Dingeman denkt. Hij weet zeker dat de volwassen mutsen afkomstig
zijn van zijn grootmoeder van moeders zijde, Margrieta Jacoba Ringelberg. De
kans dat de muts zonder vlêêken echter afkomstig is van haár moeder Pieternella
van de Velde (geboren 1843) is groter, gekeken naar de mode van die tijd. Dit
alles zou chronologisch passen in het hele verhaal.
Met onze hartelijke dank aan Ria en Dingeman!!
Met onze hartelijke dank aan Ria en Dingeman!!
2 opmerkingen:
Wat een mooi verhaal weer👍
Een geweldig verhaal en mooi dat jullie deze mutsjes mochten hebben.
Goed weekend
groetjes, Truus uit Drenthe
Een reactie posten